Foki

Foki :



Cechy charakterystyczne :

• kończyny tylne wyciągnięte ku tyłowi, nieużyteczne przy poruszaniu się na lądzie
• brak małżowin usznych
• widzą bardzo dobrze, zarówno w wodzie, jak i na lądzie
• pływają szybko i niezwykle zwinnie
• pod wodą wytrzymują nawet do 40 minut
• młode pokryte są białym, gęstym futerkiem, zwanym lanugo
• Mogą nurkować do 200 m.

Środowisko życia:

• w chłodnych morzach obu półkul
• w gromadach
• w większości w strefie przybrzeżnej

Choroby fok :

-nosówka

-zapalenie płuc

-wścieklizna

-choroby układu oddechowego

-choroby związane z połknięciem niewłaściwego pokarmu, np. pustej reklamówki

Badaniem fok szarych i ich rozmnażaniem w celu zachowania ginącego gatunku zajmuje się Stacja Morska Uniwersytetu Gdańskiego, prowadząc unikalne fokarium w mieście Hel.

Foka Depka była pierwszą dziko żyjącą foką szarą urodzoną w fokarium w mieście Hel. Imię Depki oznacza kanał Głębinkę (Depkę) pomiędzy Rewą Mew a rewskim Szpyrkiem na Zatoce Puckiej. Depka nie jest jedyną foką, która opuściła helskie fokarium. Oprócz niej, w miejscowości Czołpino wypuszczono również na wolność Cumę, Adama, Bojkę, Dulkę, Denegę, Dryfa i inne. 

Depka po "wycieczkach" do Danii i Niemiec powróciła do Polski. Często można ją spotkać w okolicach Pogorzelicy, Niechorza i Trzęsacza. W Niechorzu wydzielono dla niej część plaży, by mogła w spokoju tam odpoczywać, nie będąc nękana przez turystów, chcących zrobić sobie z nią zdjęcia.

W Bałtyku żyje również foka pospolita o imieniu Cętka, często odwiedza nasze plaże. Do niedawna tylko Cętka i Depka zamieszkiwały polskie tereny Bałtyku.

Od września 2007 roku na polskich plażach zaobserwowano również stadko liczące 6 osobników foki szarej. Harem najczęściej wypoczywa na Mewiej Łasze na Zatoce Gdańskiej.